اهداف طرح

- آموزش، ترویج و عملی کردن آموزه های اعتقادی، مذهبی جهت تقویت و بالا بردن کیفیت اعتقادی قشر هدف.
     - آموزش، ترویج و عملی کردن آموزه ها و ارزشهای انقلابی و رهنمونهای معمار انقلاب حضرت امام خمینی (رحمة الله علیه) و رهبر انقلاب حضرت امام خامنه ای (مد ظله العالی).
     - تربیت نیروی کارآمد و توانمند، متعهد و متخصص، از لحاظ ابعاد مختلف اسلامی و انسانی.
     - سازماندهی و ساماندهی اعضاء به منظور: اتحاد و انسجام ملی در بین گروه های مختلف قشر هدف، با مد نظر قراردادن مقتضیات فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی کشور، و متکی بر اصول اخلاقی و ارزشهای اسلامی، ملی و انقلابی.
     - تقویت امنیت داخلی، استقلال و اقتدار خارجی و بالا بردن سطح توانمندی دفاعی و بازدارندگی.
     - ساماندهی و استفاده بهینه از امکانات موجود در بخش فرهنگی، تربیتی، علمی و ... کشور، همچون آموزش و پرورش، بسیج، وزارت ورزش و جوانان، شهرداریها و ارگانها و سازمانهای ذیربط.
     - پویایی و خلاقیت فوق العاده در بدنه و برنامه ریزیهای قشر هدف در سطوح و گروه های مختلف جامعه.
     - اشتغال زایی.
     - غنی سازی اوقات فراغت و پویایی قشر هدف به منظور فعال نمودن پتانسیلهای بالقوه ایشان و تمرین عرصه های مدیریتی و گروهی زندگی و آینده.
     - و ...

اتمام شکل گیری «بستر»

تا به اینجا، طراحی «بستر»ی که از آن سخن به میان آمده بود، به اتمام رسید. دلیل ذکر این نکته در این قسمت و پیش از طرح دوره ها، تأکید بر آزاد بودن منابع و محتوای «آموزش» است. بنابراین سرفصلها و محتوای ارائه شده در طول دوره ها، میتواند توسط کارشناسان فرهنگی، مذهبی، روانشناسی و خبرگان مسائل آموزشی، برنامه ریزی و تعیین شود.

بستر...

نکته هشتم از عنوان قبلی (ترسیم هدف) چنین بود: فرهنگ سازی نیاز به بستر مناسب و قابل دارد. و اما تمام تلاش این طرح، تبیین این «بستر» مناسب و قابل است تا فرآیند «فرهنگ سازی» با شاخصهای مورد نظر پیاده سازی گردد.
     نکته مهم هم، همین ایجاد «بستر» است. چون «بستر» سیستم یا قالبی است که ظرف اجرای محتوا خواهد بود. چنانکه پیش از این اشاره شد (نکته دوم ترسیم هدف): از وجود خبرگان فرهنگی و طرحهای پربار در این عرصه، بهره مندیم.
     بنظر نگارنده اهمیت سیستم بیش از محتواست. البته در این خصوص در ادامه بیشتر بحث خواهیم کرد. اما به صورت خلاصه باید گفت: در صورتیکه محتوای صحیح و مفید و دقیق موجود باشد، اگر سیستم لازم و مناسب و قابل وجود نداشته باشد این محتوا ساری و جاری نخواهد شد. و اذعان داریم که این محتوا موجود است.
     حال با عنایت به این مقدمه، برای روشنتر شدن بحث به مثال زیر توجه کنید:

چرایی و ضرورت برنامه ریزی های فرهنگی!؟

همانطور که در عنوان «جمهوری اسلامی ایران در مسیر آرمانها...!!؟» ارائه شد، همگی بر این نظر که پرداختن به امور و فعالیتهای فرهنگی ضروری است اتفاق نظر داریم، بر همین اساس اگر میخواستیم شیوه نگارش مرسوم و معمول مقالات و پژوهشهای نُرم و فرم را در آن بخش رعایت کنیم، میبایست به چرایی و ضرورت مباحث و برنامه ریزیهای فرهنگی میپرداختیم، اما به دو جهت از این موضوع صرفنظر شد:
     یک- حقیقت این است، به قدری در خصوص کار فرهنگی بحث شده، که اثر نوشته ها و کلام در این بخش از دست رفته و اعتبار کلمات در این حیطه کم رنگ شده است و بوی شعار زدگی از آن به مشام میرسد!
     دو- این طرح، صرفاً یک طرح تئوریک و ذهنی نیست؛ بلکه در یک جامعه کوچک اجرا شده  و با رویکرد عملیاتی و با هدف ایجاد تشکیلات و ساختار، طراحی گردیده است.
    بنابراین از ورود در عرصه چرایی و ضرورت مباحث و برنامه ریزیهای فرهنگی خودداری کرده و فقط به ذکر چند نکته بسنده میکنیم: